"Naznaczona"

Tytuł: Naznaczona
Autor: P. C. Cast i Kristin Cast
Wydawnictwo: Książnica

Kiedy zabierałam się za książkę miałam mieszane uczucia, mimo, że sama o nią poprosiłam. Troszkę bałam się, że będzie to "kopia Zmierzchu". Po przeczytaniu spotkała mnie jednak miła niespodzianka, dzięki której z pewnością sięgnę po następne części,  chociażby po to, by dowiedzieć się jak to się dalej rozwinęło.

Język książki jest mocno, nawet chwilami za mocno młodzieżowy, co czasami nieco psuło akcję. Mimo wszystko (i na szczęście) były to dosłownie momenty, resztę czytało się dość ciekawie, nawet muszę przyznać, że czasami nie mogłam się doczekać,  aż sięgnę po lekturę i zagłębię w tajemniczym świecie wampirów. Również narracja teraz tak popularna, czyli pierwszoosobowa, automatycznie wymusiła na autorkach taki, a nie inny język, przede wszystkim po to, by oddać emocje i uczucia głównej bohaterki.

"Przytaknęłam.
- Nawet maui jimy niewiele pomogły. - Po czym dodałam, znów czując się jak ostatnia idiotka: - Znaczy okulary słoneczne.
- Tak, Zoey - odparła cierpliwie Neferet. - Znam się na okularach słonecznych. Nawet całkiem nieźle."

Co zaś się tyczy samej akcji - troszkę przypominała tę z serii "Monster High", ale prawdą jest, że była bardziej doroślejsza i mimo, że działa się w fantastycznym świecie, zostały w niej poruszone problemy, które przechodzi każdy nastolatek. Zwroty akcji może nie były aż tak dynamiczne, ale nie można też powiedzieć, że fabuła nudziła. Na pewno autorki przedstawiły wampiry w trochę innym świetle, w świetle tych dobrych, co pozwoliło trochę ochłonąć od wizerunku złego i niebezpiecznego krwiopijcy. Niektóre sceny rozśmieszały, przy niektórych poważniałam, ale ogólnie muszę stwierdzić, że lektura nie nudziła. Wspominałam też o zakończeniu powieści - mimo, że troszkę przesłodzone, to jednak cieszę się, że nareszcie mogłam przeczytać o zakończeniu w stylu "i żyli długo i szczęśliwie", bo większość serii, jakie zdarzyło mi się spotkać, ma na końcu taki niedosyt po lekturze. Tutaj może też tak było, ale to takie radosne zakończenie sprawia, że czytelnik jednocześnie chce dowiedzieć się czegoś więcej i zakończyć na tym momencie.

"Od razu zauważyłam, że każda osoba z wypełnionym wampirskim tatuażem wygląda po prostu super. Wręcz nie do wiary."

Jeżeli chodzi o bohaterów, byli klasyczni jak na ten gatunek. Ani plus, ani minus. Motyw złej wiedźmy i dobrej bohaterki, bardzo wyraźny w tej powieści, chyba nadawał akcji najwięcej dynamiczności i widać, że to głównie na nim skupiły się autorki. Ogólnie nie ma co się rozpisywać - klasycznie, ale ani źle ani dobrze.

W sumie, to cieszę się, że sięgnęłam po lekturę, zwłaszcza, że panują dość kontrowersyjne opinie co do niej. Dlatego też zachęcam wszystkich, do wyrobienia sobie swojej własnej opinii ;)

"Zoey to zwyczajna nastolatka, która dzieli życie między szkolną monotonię, a rodzinną nie sielankę. Pewnego dnia cały jej świat staje na głowie. Zostaje N A Z N A C Z O N A i musi się udać do Domu Nocy. Tylko tam może przejść niezbędną P R Z E M I A N Ę w dorosłego wampira. Dziewczyna próbuje odnaleźć się w nowym, fascynującym świecie. Wkrótce odkrywa, że jest wyjątkowa, co przysparza jej wielu wrogów. Sprzymierzeńcem Zoey okazuje się Erik, jeden z najbardziej atrakcyjnych i utalentowanych wampirów w szkole."
Opis pochodzący z książki.

Lekturze mogę dać 8 gwiazdek:

★★★★★★★★
8/10
za ciekawe zakończenie i fajną, młodzieżową akcję.

Za książkę dziękuję grupie wydawniczej "Publicat"!