Recenzja: "Piękne Istoty"

Zapraszam:

Tytuł: Piękne Istoty

Autor: Kami Garcia i Margaret Stohl

Wydawnictwo: Łyński Kamień

Generalnie, słyszałam co nie co o tym debiucie, chociaż chyba bardziej o filmie, niż o książce. Mimo wszystko, z jakiś nieznanych nawet mi powodów, postanowiłam, że nie wybiorę się do kina, dopóki nie przeczytam książki. Szczerze powiem, że do tej pory nie obejrzałam ekranizacji, ale dopiero dziś skończyłam czytać książkę, która, nawiasem mówiąc, podobała mi się, chociaż...

Lektura, mimo, że na początku dość opisowa, to z czasem zaczyna się rozkręcać. W sumie do końca miałam wątpliwości do tego, kto jest po czyjej stronie (zresztą na końcu czeka nas nie jedna niespodzianka w tym temacie). Miałam też obawy, co do takiego bardzo szczegółowego pisania autorek, bo to troszkę psuło akcję. Na pewno była to ciekawa lektura, jednak mimo wszystko, przez niektóre momenty musiałam "przebrnąć". Sądzę, że przypadłaby ona do gustu osobom lubiącym motyw magicznych mocy i pojedynku dobra ze złem. Tym natomiast, którzy lubią romantyczne powieści, w stylu miłości od pierwszego wejrzenia mówię, że raczej się zawiodą :).

Akcja dzieje się w miasteczku Gatlin. Tam właśnie mieszka nastolatek Ethan Wate. W tej miejscowości trudno liczyć na jakąkolwiek atrakcję - kino, z filmami, które już wyszły na DVD, biblioteka, w której więcej jest książek zakazanych, niż tych do czytania, oraz szkoła, w której z roku na rok jest coraz nudniej... Nagle jednak, w życiu nastolatka następuje przełom - do starej posiadłości Ravenwood, w której od lat mieszkał tajemniczy i jednocześnie budzący grozę Macon Ravenwood, przyjeżdża niesamowita, ale jednocześnie ekscentryczna dziewczyna - Lena Duchannes. Od razu wywołuje to aferę, nie tylko w szkole, ale również w całej miejscowości. Mimo powszechnej opinii dziwaczki i czarownicy, Ethan od razu czuje, że ta dziewczyna jest kimś więcej, niż tylko szkolną koleżanką. Wkrótce okazuje się, że skrywany przez Lenę sekret wpłynie nie tylko na Ethana, ale również na najbliższych nastolatki i jej ukochanego...

Książka otrzymuje ode mnie opinię:
8/10
za dobry, ciekawy i fajnie wykonany pomysł, z nieco za długimi (według mnie) opisami.

No i jak recenzja? Fajniejszy ten styl pisania?